Het begin van Openbaring

Tim LaHaye en Jerry B. Jenkins
Merkteken
Serie De laatste bazuin, deel 8

De Antichrist, Nicolae Carpathia, is opgestaan uit de dood - en dat zal de wereld weten ook. Carpathia bedient zich niet langer van mooie woorden, maar kondigt openlijk aan dat hij zijn tegenstanders uit de weg zal ruimen. Wie niet uit zichzelf vol aanbidding voor hem neerknielt, wordt daartoe met harde hand gedwongen. Voor de gelovigen breekt dan ook een zware tijd aan. Het is nu hard tegen hard.
Serie de laatste bazuin Wanneer miljoenen mensen opeens van de aarde verdwijnen, verandert de wereld in een chaos. Een geheimzinnige politicus, Nicolae Carpathia, krijgt de macht in handen; hij belooft vrede en veiligheid, en de mensen zien hem als hun grote redder. Maar de leden van het Verdrukkingscommando weten wel beter. De laatste bazuin: meeslepende romans over de laatste zeven jaren van de wereld, vooral gebaseerd op het bijbelboek Openbaring. Zo zou het kunnen gebeuren... De serie zal uiteindelijk uit twaalf delen bestaan.
Zie op deze site ook: de voorgaande delen uit deze serie Voor de laatste ontwikkelingen rond deze serie, zie de website van de Amerikaanse uitgever: www.leftbehind.com Voor informatie over de verfilming van het eerste deel, zie: www.leftbehind-themovie.com

Hyves is een heel goed digitaal middel gebleken om zo veel mogelijk jongere en oudere mensen de gelegenheid te geven om de studie over Openbaring te volgen.

"Openbaring Is Our Future" is voor jonge- en oudere volwassenen bedoeld en de link die naar deze website gaat is:

http://www.jeewee61jeffrey18.hyves.nl/


"Kijk...Ik maak alles nieuw" is voor jongeren van 12 t/m 16 jaar (of jonger/ouder)
De studie is eenvoudig en wordt telkens ingeleid door een leerkracht die een groepje kinderen om zich heen heeft verzameld aan wie hij de hoofdstukken over Openbaring duidelijk maakt...

De link ernaar toe is:

http://www.jeewee62jeffrey19.hyves.nl/

Het eerste deel begint bij hoofdstuk 11 van Openbaring. De hoofdstukken 11 t/m 22 van Openbaring vormen in het visioen van de apostel Johannes een soort herhaling van deze -hier te lezen- serie die bij hoofdstuk 1 begint en bij hoofdstuk 10 eindigt.
In Openbaring 10 vers 11 kunnen we dan ook lezen, dat Johannes het volgende bij monde van de Heer Jezus verneemt: "...en er werd tot mij gezegd: "Gij moet wederom profeteren over vele natiën en volken en talen en koningen..."

Laten we dan ook de delen 1, 2 en 3 lezen...

Vers 1 – 3.


Openbaring van Jezus Christus, welke God Hem gegeven heeft om zijn dienstknechten te tonen hetgeen weldra moet geschieden, en welke Hij door de zending van zijn engel aan zijn dienstknecht Johannes heeft te kennen gegeven. Deze heeft van het woord Gods getuigd en van het getuigenis van Jezus Christus, alles wat hij gezien heeft.
Zalig hij, die voorleest, en zij, die horen de woorden der profetie, en bewaren, hetgeen daarin geschreven staat, want de tijd is nabij.


NBG-vertaling 1951© 1951 Nederlands Bijbelgenootschap

Met deze 3 inleidende verzen van het boek Openbaring wordt meteen aangegeven, waaróm God ons dit boek heeft gegeven en wat er mee bedoeld wordt.Het woord openbaring, Apocalypsos, betekent verschijning of onthulling en daarom zouden we het ook zo kunnen lezen:


Dit boek beschrijft de verschijning van Jezus Christus.God de Vader heeft aan zijn Zoon de toekomst geschonken en de wederkomst en het optreden van Jezus Christus wordt in dit boek beschreven.


Dit optreden heeft, zoals we zullen zien, vooral te maken met de afwerking van Gods reddingsplan, wat niet alleen bestaat uit het redden van zondaren, maar ook uit het afrekenen met de zonde en de dood. Gods reddingsplan is pas geheel vervuld, als de volmaakte, zondeloze wereld is aangebroken.


Omdat Jezus Christus aan het kruis en door zijn opstanding een eeuwige redding heeft verworven, is Hij het ook die de gehele toekomst in handen heeft. Dit houdt ook in, dat Hij als rechter de oordelen over de wereld brengt. Voor velen is dit een gedachte, die ze moeten leren verwerken: redding is de ene zijde en oordeel de keerzijde van Christus’ verlossingswerk.


Christus heeft dus de toekomst in handen en de onthulling van Jezus Christus in de naaste toekomst en alles, wat Hij gaat doen, heeft God niet alleen laten zien aan Johannes, maar God heeft hem ook alles laten opschrijven, opdat u en ik zouden weten, wat er allemaal straks gaat gebeuren.
Uit de tekst blijkt ook duidelijk, dat de Heer God wil, dat zijn dienstknechten op de hoogte zijn van de onthulling, de verschijning van Jezus, dat wil zeggen, dat God verwacht, dat de predikers in de gemeenten en kerken zullen spreken en leren over de toekomst, die in Openbaring wordt beschreven.
Bovendien blijkt uit vers 3, dat het heel goed mogelijk moet zijn, dat zowel de voorgangers als de gemeente het boek Openbaring kunnen begrijpen. Het boek moest namelijk voorgelezen worden, omdat veel gemeenteleden niet lezen konden en zij moesten de woorden der profetie bewaren en dat heeft geen zin, als zij het voorgelezen boek over Openbaring niet begrepen. Ongetwijfeld werden zij door hun leiders geholpen om deze profetie ook te begrijpen. Het boek Openbaring is niet zo moeilijk als velen ons willen doen geloven. Wie zich biddend in dit boek gaat verdiepen, kan ongetwijfeld rekenen op de hulp van de heilige Geest, die inzicht geeft.


Johannes heeft alles, wat hem werd getoond, opgeschreven, maar de eigenlijke auteur van dit boek is Jezus Christus. Bovendien heeft de Heer een engel, een boodschapper, gebruikt om Johannes te begeleiden en te helpen.

Toen Jezus op aarde was, was Hij niet op de hoogte van alle details aangaande de toekomst. In zijn rede over de laatste dingen in Markus 13 geeft Jezus veel bijzonderheden over de toekomst, maar Hij moest ook bekennen, dat alleen de Vader “de dag en het uur wist”. Markus 13 vers 32.


Toen Jezus echter opvoer naar de hemel werd Hij met Goddelijke macht en majesteit omkleed en nam Hij plaats naast de Vader in de troon. Matteüs 28 vers 18.
Vanaf dat ogenblik ontving Hij ook de volle kennis van de toekomst en is Hem alles wat de toekomst aangaat, in handen gegeven. Jezus Christus is dan ook de auteur van dit boek.


De man, die alles moest opschrijven, de notulist, was Johannes en we herkennen hem onmiddellijk als de geliefde discipel van Jezus, de schrijver van het Evangelie en de schrijver van de brieven. Hij is hier zowel apostel als profeet.


“Deze heeft van het woord Gods getuigd” is een verwijzing naar het Evangelie van Johannes en zijn brieven.
Het Evangelie van Johannes beschrijft Jezus Christus in het licht van Zijn godheid: “In de beginne was het Woord (Logos) en Het Woord was bij God en het Woord was God”. Johannes 1 vers 1.


Het bestuderen van het boek Openbaring is een bron van grote vreugde, omdat we bewust worden van de plaats, die de Heer God voor ons heeft bereid.

Vers 4 en 5. “Johannes aan de zeven gemeenten in Asia: genade zij u en vrede van Hem, die is en die was en die komt en van de zeven geesten, die voor de troon zijn en van Jezus Christus, de getrouwe getuige, de eerstgeborene der doden en de overste van de koningen der aarde”.


Na het opschrift komt nu de introductie: “Johannes aan de zeven gemeenten in Asia”.
Johannes had ook kunnen schrijven: aan dé gemeente in Asia, want de gemeente van Jezus Christus is een eenheid, het is EEN lichaam. Door zijn schrijven te richten aan de gemeenten (meervoud), geeft hij aan, dat hij de plaatselijke gemeente als een autonome eenheid beschouwt, want al is de gemeente van alle tijden een geestelijke eenheid, het plaatselijk organisme is de belangrijkste openbaring van de gemeente op aarde.
Waren er dan maar zeven gemeenten in Asia?


Er waren in Asia minstens 10 gemeenten, namelijk de 7 gemeenten, die Johannes opnoemt en verder kennen we Kolosse (Kolossenzen 1 vers 2), Hiëraopolis (Kol.4 vers 13) en Troas (Hand. 20 : 6,7)

Het getal 7 komt in Openbaring meer dan 50 keer voor en het geeft een voltallige, een volmaakte eenheid aan. Johannes schrijft deze brieven aan alle gemeenten van alle tijden.


Met Asia wordt niet het werelddeel Azië bedoeld, maar het westelijke gedeelte van Klein Azië, het tegenwoordige Turkije.


Johannes groet de gemeenten op een hoffelijke, geestelijke manier: hij wenst hen “genade en vrede” toe van God, de Vader, van God de heilige Geest en van God, de Zoon.


De jonge, wijze vriend van Job, Elihu, zei al heel lang geleden: “God is groot en wij begrijpen Hem niet”. ( Job 36 vers 26)


God openbaart zich als: 1. de Vader, 2. Het Woord (=de Zoon) en 3. de heilige Geest.
We moeten eenvoudig aanvaarden, wat de Bijbel ons over het wezen van God leert, want, als we God wel zouden begrijpen, zouden we groter moeten zijn dan Hij; daarom moeten we gelovig aannemen, wat de Schrift leert, namelijk: er is slechts één God, maar Hij openbaart zich op drieërlei wijze: als Vader, Zoon en heilige Geest.


“Genade zij u van Hem, die is en die was en die komt”
De Vader wordt in het Oude Testament Jehova of beter: Jahwe genoemd en dit betekent: “Ik ben die Ik ben en Ik zal zijn die Ik zijn zal”.


“….en van de zeven geesten, die voor zijn troon zijn”.
De 7 geesten geven de volheid aan van de heilige Geest.
Jesaja 11 vers 2 beschrijft deze zevenvoudige volheid: “En op Hem zal (1) de Geest des Heren rusten, (2) de Geest van wijsheid en (3) verstand, (4) de Geest van raad en (5) sterkte, (6) de Geest van kennis en (7) vreze des Heren”.


“….die voor de troon zijn”.
De heilige Geest is alomtegenwoordig, zoals Psalm 139 zo duidelijk vertelt, maar Hij handelt vanuit de troon.


“…en van Jezus Christus, de getrouwe getuige, de eerstgeborene der doden en de overste van de koningen der aarde”.


Met deze drie titels worden drie zeer belangrijke dingen over Jezus Christus gezegd:
1. Hij is de getrouwe getuige of anders vertaald: de getrouwe martelaar, die zijn getuigenis met de dood moest betalen.

2. Hij is de eerste, die de dood heeft overwonnen, door op te staan uit de dood en daardoor heeft Hij bewezen, dat Hij Gods Zoon is (Romeinen 1 vers 4)

3. Hij is de overste van de koningen der aarde, want toen Hij naar de hemel opvoer, werd Hem alle macht in hemel en op aarde gegeven.


Vers 5 en 6.
…Hem, die ons liefheeft en ons uit onze zonden verlost heeft door zijn bloed
– en Hij heeft ons tot een koninkrijk, tot priesters voor zijn God en Vader gemaakt – Hem zij de heerlijkheid en de kracht tot in alle eeuwigheden! Amen.


Na de drievoudige zegenbede komt deze lofverheffing, deze doxologie. Nadat hij Jezus Christus heeft beschreven als getuige, breekt Johannes uit in gejubel en uit hij zijn grote liefde voor de Heiland.
Tevens kunnen we uit deze doxologie (= lofprijzing voor God) opmaken, waaruit de grote verlossingsblijdschap van Johannes bestaat:

Allereerst noemt hij de liefde, waarmee Jezus Christus ons liefheeft. Hij zegt dit in de tegenwoordige tijd en geeft daarmee aan, dat de liefde van de Heer altijd doorgaat en nooit meer ophoudt. Johannes leeft ook zelf vanuit die liefde; het is voor hem de bron, de oorsprong voor zijn relatie tot Christus.


Daarna stelt Johannes een feit: Hij heeft ons verlost, met andere woorden: de verlossing is een voldongen feit. Door aan het kruis onze zonden te dragen en voor onze zonden te betalen met de kostbaarste prijs, die ooit betaald is, namelijk met Zijn bloed, zij wij eens en voor altijd verlost.
Bovendien blijft het niet bij de verlossing door het bloed van Christus: wij behoren nu tot het koninkrijk van Christus en later zal blijken, dat we zelfs als koningen met Hem zullen heersen !


En er is nog meer: wij zijn gemaakt tot priesters voor God de Vader. Priesters in het oude testament brachten offers “tot een lieflijke reuk voor de Here”.

Johannes, de apostel, geeft met deze lofverheffing aan, hoe hij zelf zijn geloof beleeft en wat voor hem de kern is van zijn geloof.
Zijn uitroep: “Hem zij de heerlijkheid en de kracht tot in alle eeuwigheden” komt dan ook uit het diepst van zijn hart en hij leeft uit het besef, dat hij tot in alle eeuwigheden met Christus als koning en priester zal regeren.


Met een krachtig “Amen” besluit hij zijn lofprijzing. Amen: “Zo is het!”


Vers 7. Zie, Hij komt met de wolken en elk oog zal Hem zien, ook zij, die Hem hebben doorstoken; en alle stammen der aarde zullen over Hem weeklagen. Ja, amen.


Wat hier bedoeld wordt, wordt onmiddellijk duidelijker, als we zouden lezen: “Zie, Hij komt met de heilige wolkkolom, met de heilige sjechinah”.

We kennen de wolkkolom uit de geschiedenis van Israël. God ging voor zijn volk uit in deze wolk en ’s nachts was de tegenwoordigheid van God te zien in deze wolk, die dan licht uitstraalde en daarom ook vuurkolom genoemd wordt.
Mozes en Elia werden van de berg opgenomen in deze wolk. Zie Lukas 9 vers 34.In Handelingen 1 vers 9 kunnen we zien, hoe God, de Vader, zelf zijn Zoon komt ophalen met deze wolk. De wolkkolom geeft de tegenwoordigheid van God aan.In Daniël 7 vers 13 lezen we: “Met de wolken des hemels kwam iemand gelijk een mensenzoon”. Het wordt duidelijker als we vertalen: “Met een wolk UIT de hemel kwam iemand gelijk een mensenzoon”.

Zo zal Christus komen en de hele wereld zal het meemaken.
Alle mensen zullen Hem zien komen en Openbaring beschrijft daarvan de bijzonderheden, waarvan voor ons het belangrijkste detail is, dat wij met Hem zullen verschijnen, zoal Openbaring 19 vers 14 vertelt.
Als Hij komt, komt Hij om te oordelen en alle mensen ,die zich niet hebben bekeerd, ondanks alle waarschuwingen, zullen Hem met grote angst zien komen.

Vers 9. Ik, Johannes, uw broeder en deelgenoot in de verdrukking en in het Koninkrijk en de volharding in Jezus, was op het eiland, genaamd Patmos, om het woord Gods en het getuigenis van Jezus.


Johannes zegt hier wie hij is, namelijk onze broeder in Christus en daarmee geeft hij bovendien aan, dat dit boek bestemd is voor christenen, voor de gelovigen. Ongelovigen kunnen dit boek niet begrijpen, omdat zij het koninkrijk van God niet zien, niet begrijpen, zij zijn geen deelgenoot in het Koninkrijk.


Jezus zegt in Johannes 16 vers 33:
In de wereld lijdt gij verdrukking, maar houdt goede moed, Ik heb de wereld overwonnen.


Alle kinderen van God, die zuiver voor Hem willen leven, staat verdrukking te wachten, al behoeft dat geen vervolging te zijn. Vervolging in de zin van zelfverloochening is wel een zaak, die elke christen moet doormaken.


Johannes werd om zijn geloof en getuigenis vervolgd en veroordeeld. Gedurende de regering van keizer Domitianus werd hij verbannen naar het eiland Patmos, een rotsig, dor eiland ten westen van Efeze. Men beweert wel, dat Johannes in een grot leefde en dat hij daar deze visioenen ontving.
Hij zou ongeveer anderhalf jaar op Patmos zijn geweest en werd onder de regering van Nerva weer vrijgelaten in het jaar 96 of 97. Korte tijd daarna zou Johannes zijn overleden.


Vers 10. Ik kwam in vervoering des geestes op de dag des Heren, en ik hoorde achter mij een luide stem, als van een bazuin, zeggende: Hetgeen gij ziet, schrijf dat in een boek en zend het aan de zeven gemeenten: naar Efeze, en naar Smyrna, en naar Pergamum, en naar Tyatira, en naar Sardes, en naar Filadelfia en naar Laodicea.


Er is nogal wat misverstand over het begin van deze tekst.
Johannes kreeg deze visioenen niet op een zondag. De betekenis van “dag des Heren” ligt veel dieper:
Johannes werd door de heilige Geest opgenomen en verplaatst naar de dag des Heren, dat wil zeggen: naar de gebeurtenissen, die te maken hebben met het oordeel, dat God brengt over de wereld.


Bijna alle profeten hebben geprofeteerd over de dag van de Heer en dan blijkt uit de inhoud van de profetie, dat het niet gaat om één dag, maar om de gehele periode, waarin de oordelen van God plaatsvinden. Het woord dag heeft hier een veel ruimere betekenis. Om dit duidelijk te maken, is het aan te raden om bijvoorbeeld de profeten Joël en Amos te lezen en de woorden “de dag des Heren” te onderstrepen of te markeren.


Johannes hoorde achter zich een luide stem van een bazuin.
In het Oude Testament werd de bazuin gebruikt om een belangrijk feit aan te kondigen, zoals in Exodus 19 vers 16, waar God het volk Israël oproept met bazuingeschal. In Leviticus 25 : 8 – 10 wordt Israël zo opgeroepen tot de grote verzoendag.
Met luide stem geeft de Heer Johannes opdracht om alles, wat hij ziet, op te schrijven en het resultaat is het boek Openbaring, waarin alle oordelen worden beschreven.
Het boek moet gezonden worden aan de zeven gemeenten. In hoofdstuk 2 en 3 zal duidelijk worden, dat met de zeven gemeenten niet alleen deze plaatselijke gemeenten worden bedoeld, maar ook alle gemeenten van alle tijden.


Vers 12 – 15.
12 En ik keerde mij om, ten einde de stem te zien, die met mij sprak. En toen ik mij omkeerde, zag ik zeven gouden kandelaren, 13 en te midden van de kandelaren iemand als eens mensen zoon, bekleed met een tot de voeten reikend gewaad, en aan de borsten omgord met een gouden gordel; 14 en zijn hoofd en zijn haren waren wit als witte wol, als sneeuw, en zijn ogen als een vuurvlam; 15 en zijn voeten waren gelijk koperbrons, als in een oven gloeiend gemaakt, en zijn stem was als een geluid van vele wateren.


Johannes ziet de Zoon des mensen staan te midden van de Gemeente, want vers 20 zegt, dat de 7 kandelaren de 7 gemeenten voorstellen. De geestelijke betekenis is duidelijk: Jezus Christus is zelf de bouwer van de Gemeente (Matteüs 16 vers 18) en als zodanig is Hij altijd in de Gemeente aanwezig. (Matteüs 28 vers 20)



De kleding van de Heer Jezus reikt tot de voeten. Wanneer men arbeid verricht, wordt de kleding “omgord”, dat wil zeggen: de kleding wordt rond het middel omhoog getrokken, zodat men meer vrijheid heeft om te werken.
In India bijvoorbeeld wordt de lungi of doti, de rok voor de man, rond het middel geknoopt, zolang men handenarbeid verricht. Is men gereed met het werk, dan laat men onmiddellijk de lungi of doti weer tot op de voeten vallen…



Jezus Christus heeft Zijn werk volbracht; de verlossingsarbeid ligt áchter Hem: daarom reikt Zijn gewaad tot de voeten.
Hij is omgord met een gouden gordel. De priesters in Israël hadden een gordel om de lendenen, maar de rechters in de oudheid droegen een hoge gordel om de borst. Christus verschijnt hier als rechter.



Vanzelfsprekend waren de meeste rechters oudere mannen en oude mannen hebben meestal grijs of wit haar.
In Engeland en in veel van haar vroegere koloniën dragen de rechters nog steeds een witte pruik.
Het haar van de Heer Jezus is wit als witte wol, als sneeuw.
Dit is opnieuw een aanwijzing, dat Hij hier als rechter verschijnt.


De ogen van de Heer Jezus zijn als een vuurvlam. Dat de Heer komt met vuur wordt op veel plaatsen in het Oude Testament verkondigd en als regel gaat het in die schriftgedeelten over oordeel en straf.


Als voorbeeld vinden we in Jesaja 66 : 15 en 16 het volgende:
Want zie, de HERE zal komen als vuur en zijn wagens zullen zijn als een storm, om zijn toorn te openbaren in gloed en zijn dreiging in vuurvlammen.

Te vuur en te zwaard zal de HERE gericht oefenen over al wat leeft, en de door de HERE verslagenen zullen talrijk zijn.


Dat de voeten van de Heer Jezus er uit zagen als gloeiend koperbrons is nog eens een volgende aanwijzing, dat de Heer hier als rechter verschijnt. Profetisch gezien spreekt koper van oordeel, zilver van verzoening en goud van Gods heerlijkheid en majesteit.


Zijn stem was als van het geluid van vele wateren.
Wat moeten we ons hierbij voorstellen?
In vers 10 klinkt Zijn stem als een bazuin; in hoofdstuk 10 vers 3 roept de Heer met luider stem, zoals een leeuw brult en in 19 vers 6 hoort Johannes een stem van een grote schare, een stem van vele wateren en een stem van zware donderslagen.

Deze stemmen houden verband met het oordeel en we denken bij een stem als van vele wateren aan het geluid van een opkomende stortvloed, die met geen macht is tegen te houden, zoals ook het oordeel zal komen over de gehele wereld en geen enkele macht is in staat de komst van de Heer als Rechter te verhinderen.

Vers 16a. En Hij had zeven sterren in zijn rechterhand en uit zijn mond kwam een tweesnijdend scherp zwaard.


Het is verbazingwekkend, hoe vaak er in de Schrift wordt gesproken over Gods rechterhand en uit de volgende teksten blijkt, dat Gods rechterhand zijn kracht en almacht aangeeft.


Psalm 118 vers 16.
de rechterhand des HEREN verhoogt,
de rechterhand des HEREN doet krachtige daden!
Als farao en zijn leger zijn omgekomen, juicht Mozes: “Uw rechterhand, Here, verpletterde de vijand”. (Exodus 15 vers 6)


“Gij strekte Uw rechterhand uit en de aarde verzwolg hen”. Exodus 15 vers 12.


Het tweesnijdend scherp zwaard, dat uit Zijn mond komt, is een symbolische aanduiding voor het wapen, dat Jezus hanteert bij het oordeel. Hij zal oordelen naar het Woord van God, dat wil zeggen: het Woord van God is het wetboek van strafrecht, waarnaar een ieder zal worden beoordeeld.

Vers 16b. …en zijn aanzien was gelijk de zon schijnt in haar kracht.


Maleachi 4 vers 2. “Maar voor u, die Mijn naam vreest, zal de zon der gerechtigheid opgaan en er zal genezing zijn onder haar vleugelen”.
Jezus is de zon der gerechtigheid en voor zijn discipelen, Zijn kinderen, betekent dit: zegen, in de vorm van vergeving en genezing, herstel en groei.


Psalm 84 vers 12. “Want de Here God is een zon en schild, de Here geeft genade en ere: het goede onthoudt Hij niet aan hen, die onberispelijk wandelen”.


Vers 17. …”En toen ik Hem zag, viel ik als dood voor zijn voeten”.


Bij deze tekst moeten we wat langer stilstaan om te beseffen, wat hier gebeurde.

Johannes kende Jezus heel goed, wellicht beter dan de meeste discipelen. Hij kende de Heer Jezus Christus in zijn menselijke gedaante. Hij kende Hem in zijn menselijke verschijning.
Toen het Woord vlees werd, dat wil zeggen: toen God mens werd, verscheen God in de gedaante van een mens als baby in de kribbe van Bethlehem. De Heer had zijn goddelijke kracht en heerlijkheid tijdelijk afgelegd, terzijde gesteld, en zo verschilde Hij in niets van de mens en was Hij ook onderhevig aan vermoeidheid en zwakte.
Het enige verschil was zijn absolute zondeloosheid.

In het priesterkoor zijn vijf ramen met elk twee afbeeldingen. De bovenste geeft steeds een episode uit het nieuwe testament weer, de onderste een bijbehorende episode uit het oude testament: Boven: geboorte van Jezus. Foto: april 2008


Johannes geloofde in de Heer; hij wist, dat Jezus de Messias, de Redder was. Hij had Hem ook gezien in Zijn heerlijkheid op de berg der verheerlijking.


Na de hemelvaart en voor hij verbannen werd, schreef Johannes: “In de beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. Dit was in de beginne bij God. Alle dingen zijn door het Woord geworden en zonder dit is geen ding geworden, dat geworden is”. Johannes 1 : 1 – 3.


Johannes geloofde in de godheid van de Heer Jezus Christus, maar hij ging drie jaar lang om met de mens Jezus. De godheid van de Heer was toen voor Johannes verborgen, al had hij wel het voorrecht om op de berg der verheerlijking de Heer te zien in blinkend goddelijk licht.
Johannes kon zich geen voorstelling maken van de Heer, zoals Hij nu is, hersteld in Zijn goddelijke macht en majesteit.
Er is hier echter nog een belangrijk aspect, waar we niet aan voorbij mogen gaan: eerst was het Woord bij God en het Woord was God.
Toen het Woord vlees werd, werd God de vader van een mensenzoon. Deze mensenzoon kreeg de naam Jezus, een gewone menselijke naam, maar deze Jezus was en is tegelijk de Heer, God het Woord !
Toch maakte de Heer Jezus geen gebruik van zijn godheid, maar leefde Hij als mens, geleid door en vervuld met de heilige Geest.


Mogelijk wordt nu het volgende Schriftgedeelte voor ons wat duidelijker, vooral als we het nu weergeven uit het NBV, een nieuwe vertaling in modern Nederlands:


Filippenzen 2 : 5 – 11.
Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had. Hij die de gestalte van God had, hield zijn gelijkheid aan God niet vast, maar deed er afstand van. Hij nam de gestalte aan van een slaaf en werd gelijk aan een mens. En als mens verschenen, heeft hij zich vernederd en werd gehoorzaam tot in de dood – de dood aan het kruis. Daarom heeft God hem hoog verheven en hem de naam geschonken die elke naam te boven gaat, opdat in de naam van Jezus elke knie zich zal buigen, in de hemel, op de aarde en onder de aarde, en elke tong zal belijden: ‘Jezus Christus is Heer,’ tot eer van God, de Vader.

In het kort komt het hier op neer:

a. Christus Jezus is niet alleen mens, maar ook God.

b. Hij heeft geen gebruik gemaakt van Zijn goddelijke macht en heerlijkheid, toen Hij op aarde was.

c. Hij diende als mens.

d. Hij heeft geleden als mens.

e. God heeft Hem de hoogste plaats in hemel en aarde gegeven.

Wie zit er dus nu aan de rechterhand van de Vader in de Hemel ?
Het antwoord luidt: Een M E N S, die tegelijk God is.
Of: GOD, HET WOORD, die tegelijk mens is.
Hoe ziet deze Godmens eruit?
Het antwoord is hier: onbeschrijflijk heerlijk in goddelijke macht en majesteit. Voor een gewoon mens is die heerlijkheid zo groot, dat we die niet verdragen kunnen.
Ook Johannes kan dit niet. Als hij Jezus ziet in Zijn onbeperkte almacht en goddelijke heerlijkheid, valt hij als dood aan Zijn voeten. Zo had hij de Heer nog nooit gezien; dit is te groot voor een sterfelijk mens…


Deze gebeurtenis mogen we ook betrekken op onszelf: voor ieder van ons komt ook dat moment, dat we de opgestane en verheerlijkte Heer mogen ontmoeten. We mogen ervan overtuigd zijn, dat deze ontmoeting ons allen op een zelfde wijze zal overweldigen!


Verder leert ons dit gedeelte, dat we nooit zo goedkoop en gemakkelijk over onze Heiland mogen spreken, zo gewoontjes, alsof Hij een goede kennis is met wie we zo goed op kunnen schieten…
Laten we nooit vergeten, dat onze Heer Jezus Christus de almachtige God Zelf is, niet alleen onze Verlosser, maar ook de Schepper van al wat leeft.
Ook in onze samenkomsten en bidstonden moeten we dit voor ogen houden en met grote eerbied over Hem spreken en tot Hem spreken.
Eigenlijk horen christenen pas dan over of tot de Heer te spreken, als ze beseffen WIE DE HEER JEZUS CHRISTUS WERKELIJK IS.

Vers 17 en 18.
... en Hij legde zijn rechterhand op mij en zeide: Wees niet bevreesd, Ik ben de eerste en de laatste,

en de levende, en Ik ben dood geweest, en zie, Ik ben levend tot in alle eeuwigheden, en Ik heb de sleutels van de dood en het dodenrijk.


Jezus was zich natuurlijk heel goed bewust van het feit, dat het voor Johannes een overweldigend idee was om Hem in zijn nieuwe staat te ontmoeten en daarom strekt Jezus zijn rechterhand uit naar zijn vriend Johannes. De rechterhand spreekt van Jezus’ goddelijke kracht en als Hij Johannes aanraakt, ontvangt Johannes het vermogen om in Gods heerlijkheid te kunnen staan zonder die overweldigende vrees.
Wat moet dat voor Johannes een heerlijke ervaring zijn geweest !
De aanraking van de Heer doet wonderen, ook nu !


“Wees niet bevreesd” of: “vrees niet” komt meer dan 300 keer in de Bijbel voor en is daarom een van de meest gebruikte uitdrukkingen en tegelijk ook het bewijs, dat de mens zeer snel tot vrees kan worden gebracht.
Opvallend is in dit verband het feit, dat het eerste, wat Adam zei, toen hij in zonde viel, was: “Toen ik uw geluid in de hof hoorde, werd ik bevreesd”. Genesis 3 vers 10.
Wat zal het ook voor ons een zegen zijn, als we straks niet meer zullen weten, wat angst of vrees is !


Johannes staat nu, zonder vrees, oog in oog met Jezus en nu gaat Jezus zijn discipel vertellen, WIE HIJ EIGENLIJK IS.
“Ik ben de Eerste en de Laatste, de Alpha en de Omega, de Eeuwige, de Almachtige en Alwetende, de Oneindige en Alomtegenwoordige; Johannes, je hebt Me alleen ontmoet als mens, maar nu ontmoet je Mij, zoals Ik echt ben: God het Woord”.

Jezus grijpt terug naar zijn kruisdood: “Ik ben dood geweest en zie, Ik ben levend tot in alle eeuwigheden”.
Zonder het bloed, het kruis en de opstanding is er geen Evangelie, geen redding en geen toekomst. Het bloed, het kruis en de opstanding vormen het hart van het Evangelie. Jezus heeft de zonde van de gehele wereld gedragen en Hij wil zondaren redding en een eeuwige toekomst geven door Zijn opstanding.


“Ik ben levend tot in alle eeuwigheden”.
Jezus spreekt hier niet van dé eeuwigheid, maar van alle eeuwigheden en Hij geeft hiermee aan, dat er vele opeenvolgende aeonen, eeuwigheden , zullen komen, voordat God alles in allen zal zijn. 1 Korintiërs 15 vers 28.


“Ik heb de sleutels van de dood en het dodenrijk”.
Er zijn zeer veel meningen over het dodenrijk en er is ook veel literatuur over dit onderwerp, maar we doen er goed aan, niet boven of buiten de Schrift te gaan. Een christen moet tevreden zijn met wat de Bijbel over een bepaald onderwerp zegt. We mogen nooit een “waarheid” verkondigen, die men door “openbaring” zou hebben verkregen. De verwarring over dit onderwerp is trouwens toch al groot genoeg.


Wat leert de Bijbel over het dodenrijk?
Vóór het kruis was het dodenrijk de plaats, waar zowel de gelovigen als de ongelovigen heen gingen bij de dood..De gelovigen gingen naar het zalige gedeelte van het dodenrijk, dat door Jezus zelf werd aangeduid als Abrahams schoot. Zie Lukas 16 : 19 – 31.
De goddelozen waren door een onoverbrugbare kloof van de gelovigen gescheiden.
Elke menselijke voorstelling van deze toestand doet te kort aan de werkelijke geestelijke toestand: wij kunnen ons eenvoudig niet volkomen in deze toestand verplaatsen, omdat onze menselijke geest dit nu niet kan.


Vóór het kruis konden de gelovigen nog niet opgenomen worden in de hemelse heerlijkheid, omdat de “toegangsprijs” nog niet was betaald. De toegang tot de zaligheid is alleen voor zondeloze mensen. De oudtestamentische gelovigen ontvingen weliswaar vergeving van zonde, maar die vergeving werd geschonken met het uitzicht op het kruis.


Toen Jezus aan het kruis uitriep: “Het is volbracht!”, gebeurde er ook onmiddellijk iets in het dodenrijk: “Vele lichamen van ontslapen heiligen werden opgewekt”. Matteüs 27 vers 52.
Na de opstanding verschenen zij aan velen.
Het is duidelijk, dat zij weer verdwenen zijn, want anders zouden we zeker meer over deze opgestane heiligen hebben gehoord. We vinden het antwoord op de vraag, wat er met hen gebeurd is, in Efeziërs 4 vers 8, waar ons wordt verteld, dat Jezus krijgsgevangenen meenam, toen Hij opvoer naar de hemel.
De heiligen van het Oude Testament waren inderdaad krijgsgevangenen, want pas toen Christus stierf, werd de toegang tot het hemelse paradijs ontsloten en dit wordt nog eens bevestigd door het scheuren van het voorhangsel. Matteüs 27 vers 51.


Zij bleven krijgsgevangenen, totdat hun losprijs was betaald en deze losprijs was de hoogste prijs, ooit betaald: het kostbaar bloed van de Heer Jezus Christus, de Zoon van God.


In het Oude Testament vinden we een voorafschaduwing, een profetie over deze gebeurtenis en wel in Leviticus 23, het bekende hoofdstuk, dat de feesten in Israël behandelt.
Vers 10 en 11 zeggen: “Wanneer gij komt in het land, dat Ik u geeft en de oogst daarvan binnenhaalt, dan zult gij de eerstelingsgarve van uw oogst naar de priester brengen en hij zal de garve voor het aangezicht van de Heer bewegen”.

Het bovenstaand werk is van Henny van Hartingsveldt en stelt de priester voor, die het beweegoffer bracht in het heilige der heiligen.De kunstenares zegt over haar werk:
"Bij het beweegoffer nam de priester de handen van de offeraar, legde daarop het offer en plaatste zijn eigen handen daaronder. Samen met de offeraar bewoog de priester beide handen heen en weer en bracht zo samen met de offeraar dit offer aan God.
De handeling van het heen en weer bewegen en het opheffen heb ik in dit beeld proberen vast te leggen: de ‘vleugels’ suggereren die beweging.
Ook heb ik de klei zodanig bewerkt met oxides en subtiele glazuren dat er licht en warmte wordt opgeroepen."

Toen Jezus Christus na zijn dood opvoer naar de hemel, nam hij de opgestane gelovigen als een eerstelingsgarf mee naar het hemelse paradijs.
In Lukas 23 : 42 en 43 lezen we, dat Jezus als antwoord aan de gekruisigde misdadiger dan ook zegt: “Heden zult gij met mij in het paradijs zijn”.


2 Korintiërs 12 spreekt van de overweldigende ervaring van Paulus, toen hij werd weggevoerd boven de wolken- en sterrenhemel naar de derde hemel, “het paradijs”.
Het paradijs is dus een plaats in de hemel, waarheen de gelovigen bij het sterven gaan.


Jezus en niemand anders heeft de sleutels van de dood en het dodenrijk; Hij heeft de dood overwonnen en satan onttroond en daarom is Hij de centrale figuur van de gehele schepping om uiteindelijk de totale schepping te bevrijden van de gevolgen van de zonde. Zie Romeinen 8 : 18 – 23.


Openbaring 1 vers 19. “Schrijf dan hetgeen gij gezien hebt”.
Het is duidelijk, dat Johannes deze verschijning van de Heer moet beschrijven.


“…en hetgeen is”.
Dit slaat op de zeven gemeenten, die op dat ogenblik ook werkelijk bestonden.


“…en hetgeen na dezen geschieden zal”.
Na de periode van de Gemeente komen: de grote verdrukking, de oordelen, het duizendjarig rijk en de ontplooiing van de eeuwigheid. Na de hoofdstukken 2 en 3, die uitsluitend over het tijdperk van de gemeente spreken, begint hoofdstuk 4 met de gebeurtenissen, die ná de Gemeenteperiode zullen plaatsvinden.


Vers 20:
Het geheimenis der zeven sterren, die gij gezien hebt in mijn rechterhand, en de zeven gouden kandelaren: de zeven sterren zijn de engelen der zeven gemeenten, en de kandelaren zijn de zeven gemeenten.


De leiders van de gemeenten worden door Christus op een heel bijzondere wijze gedragen en daardoor ook beschermd: Hij houdt hen in zijn machtige rechterhand. Deze beeldspraak heeft ons heel veel te zeggen en het best kunnen we dat vergelijken met de positie van de profeten uit het Oude Testament.


Zij werden door God ingezet in de geestelijke strijd en hadden vaak zware opdrachten te vervullen.
Denk maar eens aan Mozes, Elia, Ezechiël of Daniël: de prijs, die de profeten moesten betalen voor het uitvoeren van hun door God gegeven opdrachten was niet gering: zij werden op allerlei manieren tegengewerkt door het volk Israël zelf en moesten hun roeping betalen met vervolging, tegenstand en in veel gevallen met de dood.

Als we de verhalen van de profeten lezen, beseffen we, dat deze mannen heel dicht bij God leefden en geen andere autoriteit in hun leven toelieten dan het gezag van God. Alle andere zaken kwamen op een tweede plaats. Zij stonden geestelijk gezien vlak bij de troon van God om van Hem alleen hun opdrachten te ontvangen.


In het Nieuwe Testament is het in wezen niet anders:
Als het goed is, en helaas is dit soms niet het geval, dan moet een leider van de gemeente leven vanuit zijn geestelijke positie, vanuit de rechterhand van de Heer.


Een voorganger, herder, leraar, evangelist of apostel behoort vanuit die positie en relatie te functioneren, wat het hem ook kost, want hij of zij is een uniek instrument in de hand van de Heer.


Zij ontvangen dan ook een zeer bijzondere opdracht: zij zijn de engelen, de boodschappers van de gemeente en in veel opzichten zijn zij de schakel tussen Christus en Zijn gemeente.
Hun grootste verantwoording is in de hand van de Heer te blijven en uitsluitend vanuit die positie de gemeente te leiden. We zullen later in hoofdstuk 3 zien, dat de leiders, die niet in de hand van de Heer bleven, hun zegen hebben verloren. Eigenlijk is dit de boodschap, die ieder ter hart kan nemen.


Christus heeft gezegd: “Ik zal mijn gemeente bouwen”. Matteüs 16 vers 18.
“Waar twee of drie vergaderd zijn in Mijn naam, daar ben Ik in hun midden”. Matteüs 18 vers 19.


We staan er te weinig bij stil, dat Jezus altijd bezig is te bouwen aan Zijn gemeente en dat Hij altijd in de gemeente aanwezig is. Hij en niemand anders is dé Bouwer.
Wij mogen hooguit Hem helpen bij de bouw.
Hij is ook aanwezig n onze diensten. Een prediker moet zich dit heel goed bewust blijven: hij spreekt in tegenwoordigheid van de Heer, want Jezus staat te midden van de zeven gouden kandelaren. Hij staat in de Gemeente !



We verlangen zo naar opwekking en in de meeste samenkomsten wordt van alles bedacht om een opwekking te verkrijgen: muziek, zang, mime, kortom, men laat speciale opvoeringen geven door goed getrainde groepen en geeft grote bedragen uit om reclame te maken en als we eerlijk zijn, moeten we erkennen, dat dit alles toch niet voldoet.


Wat we nodig hebben, is niets anders dan de tastbare aanwezigheid van de Heer en het zijn de leiders, die in dit opzicht een grote verantwoording dragen.
Als Jezus “tastbaar” is in ons midden, in onze lofprijs en aanbidding, in onze liederen en prediking, dan ontvangt Hij wat Hem toekomt en ontvangt de gemeente (en later: de Gemeente met een hoofdletter G !) wat zij nodig heeft.



Nu we aan het eind van hoofdstuk 1 zijn gekomen, is het raadzaam dit nog enkele keren rustig door te lezen, alvorens met deze studie verder te gaan…